Als doula sta je klaar voor de prachtige momenten, maar soms brengt je werk je ook bij het gevoelsmatige, het rauwe en het onzichtbare. Misschien merk je dat je wel goed bent in het begeleiden van zwangeren die soepel door hun reis gaan. Maar vraag je je af: Ben ik ook klaar om mensen te ondersteunen in de momenten dat het donker wordt? Als rouw net onder de oppervlakte ligt, of als emoties intens en overweldigend worden?
Soms voelen ouders zich in dat diepe verdriet verlaten, eenzaam in hun pijn. De behoefte om er echt voor hen te zijn, te ondersteunen zonder te weglopen of te vluchten voor de ongemakkelijke gevoelens, is groot. Maar hoe vaak laten we onze eigen angst voor verdriet of onze behoefte aan comfort ons tegenhouden? Hoe vaak laten we onze eigen onzekerheid of de pijn in ons eigen hart ons niet de ruimte geven om vol liefde en aandacht te blijven staan?
Deze Check je Reflectie-lijst is een zachte uitnodiging om jezelf hierin te ontmoeten. Het helpt je te voelen of je de innerlijke kracht en kennis hebt om in die kwetsbare, intense momenten te blijven staan — niet uit angst, maar uit een diepe wens om echt van betekenis te zijn. Om te leren dat het ondersteunen van pijn en verlies niet betekent dat je alles perfect hoeft te doen, maar dat je vooral dienstbaar en authentiek mag blijven, ook als het spannend wordt of als je je zelf soms klein voelt in het grote verdriet van anderen.
Vraag jezelf:
- Voel ik dat ik de capaciteit heb om ouders nabij te zijn, ook als ze in het duister zitten en mijn eigen emoties op de achtergrond blijven?
- Kan ik mijn liefde en steun vergroten, voorbij mijn eigen wens voor comfort, om echt nabij te kunnen zijn en te laten zien dat ze er niet alleen voor staan?
- Hoe kan ik mijn kennis en mijn innerlijke kracht verder verdiepen, zodat ik niet wegloop bij het moeilijkste, maar juist blijf staan en ondersteun, ook als het mijn eigen gevoel tender maakt?
- Waar mag ik nog groeien in mijn vermogen om in die momenten volledig aanwezig te zijn, zonder mijn eigen verlangens of angsten te laten domineren?
Deze oefening nodigt je uit om te kijken naar de kracht van jouw aanwezigheid. Want het echte, liefdevolle begeleiden in het donker vraagt niet alleen dat je weet wat je moet doen, maar vooral dat je durft te blijven, te groeien in je compassie en je vertrouwen in jezelf.
De mooiste ondersteuning ontstaat wanneer je de moed hebt om te blijven staan, te groeien in je vaardigheid en je hart te openen voor de eenzaamheid die ouders kunnen voelen. Om niet te wijken, niet weg te lopen, maar te blijven geven, ook als het spannend wordt.
Durf jij die uitnodiging aan te nemen? Neem deze reflectie en ontdek hoeveel meer je van waarde kunt zijn, juist wanneer het het moeilijkst is. Want jouw groei maakt jou niet alleen krachtiger, maar vooral een licht voor degenen die dat het hardst nodig hebben.